woensdag 12 augustus 2009

Survivorman

Die middag stond ik tot mijn knieën in de woest kolkende rivier met in beide armen een stapel gesprokkeld hout, tot ik ineens hém zag: Survivorman.

Blond, gespierd en met een zorgelijke vorm van overbeharing.

“He hallo,” zwaaide hij met zijn bonkige rechterarm terwijl hij in zijn andere arm achteloos een boomstam voortsleepte. Daarbij spande zijn zwembroek gespannen om zijn billen die als ronde kokosnoten boven het water klotsten. Ik vroeg mij af hoe nonchalant je eigenlijk om mocht gaan met de wetten van de natuur.
“He hallo!” riep hij nog een keer alsof ik hem niet had verstaan. Natuurlijk had ik hem wel verstaan maar ik moest er nog over nadenken wat ik tegen hem wilde zeggen.

“Hai,” probeerde ik daarom. De rest zou vanzelf wel komen.
Boven het kabaal van de rivier riep Survivorman uit: “Zijn jullie ook hout aan het verzamelen?”
Dat leek me echt iets voor hem om te vragen. Dat we elkaar pas net kenden deed er niet toe.
“Ja!” riep ik terug. “Hout voor ons kampvuur hè!” en ik wilde wijzen naar ons kampvuur aan de overkant van de rivier maar bedacht toen ineens dat ik mijn arm niet omhoog kon brengen omdat daar al zes knoestige boomstronken inlagen. Hout drukte op mijn naakte huid die gedeeltelijk werd afgeschermd door mijn te kleine bikini. Toch had ik het idee dat ik erotisch tekortschoot bij al het natuurspektakel van Survivorman.

“Jij hebt mooi droog hout,” verklaarde hij mij. “Mijn hout,” hij wees nadrukkelijk naar zijn boomstam, “is veel natter.”

“Oh ja?” zei ik. En daarna een tijdje niets meer.
Zo stonden we een minuutlang tegenover elkaar. Hij met zijn boomstam en ik met mijn stapel hout. De rivier sloeg koud om onze benen.
Plotseling klonk uit het bos even verderop een harde dreun; het was geliefde L. die met een halve boom naar beneden kwam rollen.
“Ah! De houtverzamelaar!” riep Survivorman verheugd uit. Hij keerde zich om naar L. en begon te praten over hout, vuur en boomschors.
Ik greep daarop mijn stapel hout stevig vast, draaide mij om en wankelde langzaam naar de overkant van de rivier. Survivorman alweer bijna vergetend.



Voor al mijn blogberichten klik HIER

Geen opmerkingen:

Een reactie posten